جشن فروردینگان، که به آن فرودگ نیز گفته می‌شود، یکی از جشن‌های ماهانه زرتشتیان است که در روز نوزدهم ماه فروردین برگزار می‌شود. این جشن به مناسبت یادبود درگذشتگان و بزرگداشت فروهرها، که نیروهای معنوی و باطنی در دین زرتشتی هستند، برپا می‌شود. در این روز، زرتشتیان به آرامگاه‌ها رفته و برای خشنودی روان‌ها عود و کندر آتش می‌زنند و میوه یا لُرک به آنجا می‌برند. جشن فروردینگان نمادی از احترام و پاسداشت روان پاک نیاکان و درگذشتگان است و با آیین‌های خاصی همراه است.
البته، جشن فروردینگان که با نام‌های دیگری مانند فروردین روز و فروهرگان نیز شناخته می‌شود، از جمله جشن‌هایی است که در تقویم زرتشتیان جایگاه ویژه‌ای دارد. این جشن به عنوان یکی از جشن‌های ماهانه، در روز نوزدهم هر ماه برگزار می‌شود و در ماه فروردین، به دلیل هم‌نامی با این ماه، اهمیت دوچندان پیدا می‌کند.
در این روز، زرتشتیان با گرد هم آمدن در کنار هم، به یاد و بزرگداشت درگذشتگان خود می‌پردازند. آن‌ها با انجام آیین‌هایی مانند سوزاندن عود و کندر، خواندن دعاها و اشعار مذهبی، و پخش نذورات، به روان پاک نیاکان خود ادای احترام می‌کنند. این جشن همچنین فرصتی برای تأمل و یادآوری ارزش‌ها و آموزه‌های دینی است.
فروردینگان نه تنها به عنوان یک مناسبت مذهبی، بلکه به عنوان یک رویداد اجتماعی نیز مورد توجه قرار می‌گیرد، جایی که افراد می‌توانند با یکدیگر دیدار کنند و پیوندهای خود را تقویت نمایند. این جشن نمادی از اتحاد و همبستگی در جامعه زرتشتیان به شمار می‌رود و نقش مهمی در حفظ و انتقال فرهنگ و سنت‌های آن‌ها به نسل‌های بعدی دارد.
معانی نمادین جشن فروردینگان
جشن فروردینگان، دارای معانی نمادین عمیقی است که ریشه در باورها و فرهنگ زرتشتی دارد. این جشن به بزرگداشت فروهرها، که نیروهای معنوی و باطنی در دین زرتشتی هستند، اختصاص دارد و نمادی از احترام و یادبود درگذشتگان محسوب می‌شود.
فروهرها نماینده جوهر حیات و نیرویی فناپذیر هستند که پیش از پیدایش موجودات وجود داشته و پس از مرگ آن‌ها به عالم بالا رفته و پایدار می‌مانند. در جشن فروردینگان، عقیده بر این است که فروهرها به زمین فرود می‌آیند و به خانه‌های سابق خود بازمی‌گردند. به همین دلیل، مردم خانه‌ها را پاکیزه کرده، آتش می‌افروزند و بوی‌های خوش در آتش می‌نهند تا روان‌ها آسایش داشته باشند و با شادی و نشاط باشند.
این جشن همچنین نمادی از پاکیزگی، نور، و برکت است و مردم با انجام آیین‌هایی مانند سوزاندن عود و کندر، خواندن دعاها و اشعار مذهبی، و پخش نذورات، به روان پاک نیاکان خود ادای احترام می‌کنند. جشن فروردینگان فرصتی برای تأمل و یادآوری ارزش‌ها و آموزه‌های دینی است و نقش مهمی در حفظ و انتقال فرهنگ و سنت‌های زرتشتیان به نسل‌های بعدی دارد.